NARADA'nın BHAKTI SUTRA'ları

1. bölüm

1. Simdi, bu nedenle, adanma hizmetinin sürecini anlatmaya çalışacağım.
2. Adanma hizmeti, en yüce, saf Tanrı sevgisi olarak tezahür eder.
3. Tanrı'ya duyulan bu saf sevgi ebedidir.
4. Tanrı'ya duyulan saf aşktaki aşkın adanma hizmeti aşamasına ulaşılınca, kişi mükemmel, ölümsüz ve huzurlu olur.
5. Bu tip bir adanma hizmetiyle meşgul olan kişi, ne duyularının hazzı için bir şeyi arzu eder, ne bir kayıpta dövünür, ne bir şeyden nefret eder, ne de kendi adına herhangi bir şeyden zevk duyar, ne de maddesel bir aktiviteye çok fazla heves eder.
6. Tanrı sevgisinin adanma hizmeti sürecini mükemmel olarak anlayan kişi, bundan (bu sevgiden) dolayı dışarı çıkanla sarhoş olur. Bazen bu kişi esrime içinde sersemler ve İlahi Ben'in hizmetinde olmaktan dolayı tüm benliğinin keyfini çıkarır.
7. Saf adanma hizmetinde şehvet (arzu) var mıdır sorusuna yer yoktur, çünkü tüm maddesel faaliyetler terk edilmiştir.
8. Bu tip bir adanma hizmetindeki terk, Vedik kararlarla sabitlenmiş tüm sosyal adet ve dinsel ritüellerin terki demektir.
9. Terk aynı zamanda sadece Mutlak olana adanma ve O'na olan hizmetin önünde duranlara (mani olanlara) karşı kayıtsız kalmak demektir.
10. Sadece Mutlak olana adanma, O'nun haricinde olan tüm siperleri indirmek (tüm korunaklardan vaz geçmek) demektir.
11. O'na olan hizmetin önünde duranlara karşı kayıtız kalmak demek, sadece adanma hizmetiyle örtüşen Vedik kararlarla sabitlenmiş tüm sosyal adet ve dinsel ritüellerin faaliyetlerini kabul etmek demektir.
12. Kişi, adanma hizmeti yaşamda mükemmeliyete ulaşmanın tek aracı olduğuyla ilgili kati kararda sabitlendiğinde bile, metinsel kararları takip etmeye devam etmelidir.
13. Yoksa, düşmenin her tür olasılığı vardır.
14. Beden olduğu sürece, kişi sosyal ve politik faaliyetlerde ve yemek yeme gibi durumlarla (mümkün olduğunca) en az oranda (da olsa) meşgul olmalıdır.

2. Bölüm
15. Şimdi bu adanma hizmetinin özellikleri farklı yetkili fikirlere (fikir liderlerine) göre tanımlanacaktır.
16. Parasara Muni’nin oğlu Vyasadeva, Bhakti’nin, Tanrı’ya farklı şekillerde sevgi ve saygı göstermeye duyulan sevgi dolu bağımlılık olduğunu söyler.
17. Garga Muni Bhakti’nin Tanrı hakkındaki, Tanrı’nın verdiği ve benzeri öykülere olan düşkünlük olduğunu söyler.
18. Sandilya, Yüce Özben’in zevkini almada, kişinin önünde duran tüm engelleri kaldırmasının sonucu Bhakti’dir der.
19. Narada ise Bhakti’yi her bir fiilin Yüce Rabbe sunulması ve O’nu unutmanın aşırı üzüntüye yol açması olarak tanımlar.
20. Bhakti, aslında, tüm bu yolların her birinde doğru bir şekilde tanımlanmıştır.
21. Vraja’daki köylü kadınlar saf Bhaktinin örnekleridir.
22. Hatta gopi’lerin örneğinde bile, kişi onları Rabbin büyüklüğünü unutmakla eleştiremez.
23. Diğer yandan, Tanrı’nın büyüklüğünün bilgisi olmadan gösterilen adanma, yasak aşıkların ilişkisinden daha iyi değildir.
24. Bu tip bir hatalı adanmada, kişi sadece Rabbin hazzında bulunan zevki bulamaz
25. Saf adanma hizmeti, diğer yandan, meyve veren işten, felsefi spekülasyondan ve mistik meditasyondan daha yücedir.
26. Nihayetinde, Bhakti tüm çabaların meyvesidir.
27. Ayrıca, Rab gururdan hoşlanmaz, alçakgönüllülükten memnun olur.
28. Bazıları bilginin, (kişide) gelişen adanmanın aracı olduğunu söyler.
29. Diğerleri Bhakti’nin ve bilginin birbirine bağlı olduğunu söyler.
30. Ama Brahma’nın oğlu Bhakti’nin, (Bhakti uygulamasının) kendi meyvesi olduğunu söyler.
31-32. Bu, kıraliyet sarayı, bir yemek ve benzeri örneklerde açıklanmıştır. Bir kral sadece sarayı görerek tatmin olmaz, aynı şekilde bir kişi de sadece bir yemeğe bakarak açlığını gideremez.
33. Bu nedenle, arayış içindekiler özgürleşmeyi, sadece adanma hizmetinde (hizmeti eyleme geçirmede) aramalıdır.

3. bölüm
34. (Toplumun farklı yerlerinde bulunan) yetkililer (bunu) adanma hizmetinin başarılması yöntemi olarak tanımlarlar.
35. Kişi Bhakti’ye, duyusal zevklerini ve günlük ilişkilerini bırakarak ulaşır.
36. Kişi Bhakti’ye durmadan Rabbe adanarak ulaşır.
37. Kişi Bhakti’ye, bu dünya içindeki sıradan faaliyetleri ile meşgul olsa da, Yüce Rabbin değerleri hakkında konuşarak ve bunları dinleyerek ulaşır.
38. Temelde, yine de, kişi Bhakti’yi yüce ruhların merhameti ile, ya da Rabbin merhametinin küçük bir parçası ile geliştirir.
39. Yüce ruhlarla olan ilişki nadiren elde edilebilir, anlaşılması güçtür ve şaşmaz-yanılmazdır.
40. Yine de buna sadece Yüce ruhlarla olan ilişkiyle ya da Rabbin Lütfu ile ulaşılabilir.
41. Çünkü, Rab ve Onun saf adanmışları birbirinden farklı değildir.
42. Çabala, sadece saf adanmışlarla ilişki kurabilmek (onlara ulaşabilmek) için çabala.
43. Kişi, kendini aşağı çeken her tür (diğer) ilişkiyi terk etmelidir.
44. Maddesel ilişki, şehvet (arzu), öfke, kafa karışıklığı, unutkanlık, ayrım gücünün kaybı ve tüm felaketlerin sebebidir.
45. Maddesel ilişkiden tıpkı dalgalar gibi yükseldiklerinde, bu kötü etkiler (birbiri üstüne gelerek) büyük bir ıstırap okyanusunu oluştururlar.
46. (Peki) kim bu ilüzyonu (Maya) aşabilir? Maddesel ilişkiyi terk eden, yüce ruhlara hizmet eden ve kendisi özgeci hale gelen kişi.
47. Tenha bir yerde kalan, dünyevi topluma olan bağımlılığının köklerini kesen, doğanın üç değerinin etkilerinden özgürleşen, ve maddesel kazanç ve güvence özlemini bırakan kişi.
48. Yaptığı tüm işlerin meyvesini, sadece kendi çıkarı için yaptığı işleri terk eden ve böylece dualiteyi aşan kişi.
49. (Ve) hatta Veda’lardaki görevlerini terk eden, Tanrı’ya karşı kesintisiz ve (sadece O’na) özel bir çekim hisseden kişi.
50. Gerçekten, böyle bir kişi aşar; hem kendi Maya’yı aşar, hem de dünyayı da beraberinde (o noktaya) taşır.

4. bölüm
51. Saf aşkın (adanmanın) gerçek doğası tanımları, analizi ve açıklamaları aşar.
52. Bu, dilsiz birinin tatlı bir şey yediğinde hissettiği neşeyi anlatması gibidir.
53. Yine de, zaman zaman bu saf aşk, düzenli Sadhana ile layık olanlara kendini gösterir.
54. Bu saf aşk kendini her tür maddesel değerden ve maddesel arzudan arınmış, her an fazlalaşan ve asla kesintiye uğramayan en süptil şuur olarak gösterir.
55. Bu saf aşka ulaşınca, kişi sadece O’na bakar, sadece O’nu duyar, sadece O’nu konuşur, sadece O’nu düşünür.
56. İkincil adanma servisinin üç türü vardır; kişinin aklının değerine göre kendini tezahür ettirir; Sattwa, Rajas, Tamas olarak da sınıflandırılabilir, Arta*, Jijnasu*, Arthathin* olarak da bölümlendirilebilir.
57. Her bir önde bulunan, ardından gelenin daha yüksek iyiliğine vesile olur.
58. Bu adanma ile başarı, diğer her tür sürece (Parabhakti) göre daha kolaydır.
59. Ruhsal süreçlerin içinde adanma servisinin en kolay olmasının sebebi, başka bir kanıta dayanmaması, ve kendi kendinin delili olmasıdır.
60. Daha da ötesi, Bhakti aklın huzurunun ve yüce hazzın somutlaşmış halidir.
61.Kendini, dünyayı ve Veda’ları Tanrı’ya tamamen teslim etmiş bir kişinin (Bhakta), dünyanın ıstırapları (dünyasal kayıplar) için endişelenecek bir sebebi yoktur.
62. Kişi adanma servisine (Bhakti) ulaşsa bile, bu dünyadaki sorumluluklarını (toplumu) terk etmemeli, tersine devam ederek yaptığı işin meyvelerini Tanrı’ya teslim etmelidir. Ki böylece, doğal olarak erdemli olan ve asil meyveler veren bu tip fiiller devam etsin.
63. Kadınlar, zenginlik veya ateistler hakkında hikayeler ya da haberlerle vakit geçirilmemelidir.
64. Gurur, ikiyüzlülük, kibir ve diğer kötü alışkanlıklar terk edilmelidir.
65. Tüm fiilleri O’na adayarak, kişi arzu, öfke, gurur vb sadece O’na yönlendirilerek ya da Bhakti uygulamasıyla sadece O’na yönelmeye çalışılmalıdır (meşgul olunmalıdır).
66. Adanmış hizmetli veya sevgilinin duyabileceği 56. sutra’da bahsedilen üç formu aşan sevgi, yalnızca sevgi uygulaması yapılmalıdır.
67. O’nun uğruna tek noktaya odaklı Tanrı sevgisi olan kişiler, en yüce adanmışlardır.
68. Bir diğeriyle sesi titreyererek, gözleri dolarak ve heyecanlı bedenleriyle sohbete dalan kişiler, sadece ailelerini değil, aynı zamanda içinde bulundukları vatanlarını da arındırırlar.
69. Bu kişiler, hac yerlerini kutsallaştırır, fiileri erdemli ve iyi hale getirir ve metinlere ruhsal yetkinlik verir.
70. Son vecizede bahsedilen bu kişilerin her biri azizlerin canlılığı ile dolu olduğundan, Tanrı’nın Kendisinin de canlılığıyla doludur.
71. (bu kişilerin) Babaları sevinçten havalara uçar, tanrılar neşeyle danseder, ve bu dünya bir kurtarıcı bulur.
72. Onların içinde, kast veya kültüre, güzellik ya da doğuma, zenginlik ya da mesleğe, veya benzeri bir şeye dayanan bir fark yoktur.
73. Çünkü bu kişiler O’ndandır.

5. bölüm
74. Kişi (ruhsal konularda) tartışmaların içine çok sürüklenmemelidir.
75. Farklı bakış açıları çeşitliliği getirdiğinden, bu tip tartışmalar aşırı (kafa) karışıklığına sebep olurlar ve (kişiyi) asla kesin kati sonuca ulaştırmazlar.
76. Tanrı’ya olan adanma ve sevgiyle ilgili metin öğretileri ise tartışılabilir ve bunların üzerine meditasyon yapılabilir (tefekküre dalınabilir), ve beraberinde adanmayı getiren her tür ruhsal uygulama yapılmaya devam edilebilir.
77. Zaman arzu ve acıdan, arzu ve kazançtan vb özgürleşmek için varken, kişinin saniyenin yarısını bile boşa harcaması yakışık almaz.
78. Kişi zarar vermeme, doğru olma, arılık, şefkat ve daha yüksek ruhsal realitelere olan inanç vb erdem ve iyi değerleri ekmeli ve muhafaza etmelidir.
79. Hayatının her anında ve alanında, kişi her tür endişe ve derdi bir kenara bırakarak, sadece Yüce Rab’be adanmalıdır.
80. Yüceltildiğinde, O, Rab kendini tezahür ettirir ve adanmışlarını aydınlanmayla kutsar.
81. Sadece mutlağa, ebedi Gerçek’e olan sevgi en yücedir, bu sevgi doğrusu en yücedir.
82. Bhakti kendi içinde tek olmasına karşın, kendini on bir farklı biçimde tezahür ettirir: Rabbin değerlerinin yüceltilmesinin sevgisi, O’nun güzelliğinin sevgisi, adanmanın sevgisi, sürekli hatırlamanın sevgisi, hizmetin sevgisi, O’nun bir arkadaş olarak sevilmesi, O’nun bir oğul olarak sevilmesi, O’nun bir eş olarak sevilmesi, O’na kişinin teslim olması, O’na kişinin tam ve kesin dikkatini vermesi, O’ndan ayrılmanın acısının sevgisi.
83. Kumara, Vyasa, Suka, Sandilya, Garga, Visnu, Kaundinya, Sesa, Uddhava, Aruni, Bali, Hanuman, Vibhisana ve diğer.Bhakti öğretmenleri halkın eleştirisinden en ufak bir korku duymadan oybirliğiyle bu şekilde bildirir.
84. Kim ki Narada’nın bu vecizelerine inanır ve ikna olur, adanma ile kutsanır ve yaşamın en büyük Amacı ve Güzelliğine ulaşır.

- Kitabın sonu.

*)
Arta: Doğum ve ölüm zincirlerinden kurtularak kişinin nihai mutluluğa ulaşması
Jijnasu: Her tür dünyevi görüntünün (fenomenin) ardındaki tek Gerçek’In yüksek bilgisine erişerek, diğer her şeyin bilgisinin elde edilmesi
Arthathin: Dünyada ilahi krallığın yaşanması
Kaynak : Sri Ramakrishna Math - Narada Bhakti Sutras

Bu eserin İngilizceden Türkçeye çevrilmesinde yararlanılan kaynaklar:
Narada Bhakti Sutras, Sri Ramakrishna Math, Chennai, 2001
Bhaktivedanta Vedabase - http://naradabhaktisutra.com